| |
Het werk van Toscani is dynamisch en uitermate kleurrijk. En meteen zaten mijn Italiaanse associaties goed. Dat deed deugd.
U zult het bij het binnenkomen ook gevoeld hebben. Dit is groots en druk, monumentaal en vitaal, de doeken overvallen je, je weet niet waar eerst te kijken, het werk trekt je aan, het slorpt je op. Je hebt even tijd nodig om adem te halen, om op adem te komen. Letterlijk zelfs. Je kan de panelen niet in een keer bevatten, je moet er tijd voor nemen.
Toscani adviseert dan ook zelf om naar haar werk te kijken zoals je naar muziek luistert; onbevangen, met een open geest. En dan, plots, geeft het abstracte werk zich vrij. Beetje bij beetje. |
|
|
De manier waarop het werk ontstaat is hier een stuk voor verantwoordelijk. Het groeit niet volgens een vooropgezet plan, maar is het resultaat van zoeken naar de juiste verhouding van de verschillende kleurelementen. Stukken werkelijkheid in de vorm van overgeschilderde krantenberichten en foto’s worden gecombineerd met uitgesneden repen papier, met doek en brede verfstrepen in helle kleuren.
Voor Toscani zijn mensen, hun onderlinge relaties, hun emoties en de wijze waarop zij met elkaar communiceren, belangrijk. Als je je laat meeslepen door de muziek van haar panelen zal je daar kunnen inkomen. Haar welgekozen cirkels en vierkanten geven een kleurrijk ruimte-effect. Treedt erin binnen en je ervaart de dynamiek van zowel innerlijke als intermenselijke conflicten.
Citaat uit de tentoonstellingsintroductie door Koen Vanderbeke – kunsthistoricus
België 30 juni 2005 “De Europese Feesten” Tielt |
